Vrienden en vriendinnetjes,

Hoe is het met de sneeuw- en ijspret?? Is het nog leuk of begint het te irriteren??

Auckland Nieuw Zeeland, daar waren wij gebleven. Een wonderlijke kerst onder de zon in een wonderlijke stad. Temperaturen net als onze zomers en dat is best lekker na alle hitte van de eilandjes ervoor! Nergens een papiertje op straat in een stad die lijkt te bestaan uit louter jachthavens met de meest waanzinnige jachten. Kerstdiner in het hotel en pakjes van de Kerstman voor de kids. Het is wel geen Sinterklaas, maar als vervanging (natuurlijk) toch door de mannen geaccepteerd.

De Feiten; Nieuw Zeeland zo groot als Engeland en slechts 4 miljoen inwoners waarvan meer dan 1/3 in Auckand. Een leeg land dus. Nergens een Hobbit te bekennen! En dat terwijl je continu door de 'Shire'rijdt. Een strak reisschema, dus direct vertrokken in onze gemotoriseerde tent met muren. Het land is mooi en dat is het. Veel schapen ook, nog meer koeien en onwaarschijnlijk veel bos. Het enige wat eigenlijk mist is het wild; nergens een rendier of beer te bekennen. Wel veel bambi's, maar die staan keurig in weilanden bij de boer te grazen tot de volgende Kerst;-) Het dier dat je het meeste ziet is de Possum. Een soort eekhoornachtige haas met pandaoren. Meestal zie je hem in grote aantallen, platgereden, op de wegen.

Het Noorder eiland relatief ‘druk', groener en warmer. Overal strand met koud water (zoals thuis) en dat is best wennen na al het warme badwater van de Pacific! Gelukkig meestal verwarmde zwembaden op de campings. De camping; net als in Frankrijk in het hoogseizoen maar dan met allemaal gezellige, vriendelijke Kiwi's . De Nieuw Zeelanders delen een aantal passies, waarvan de ‘Barbie' de meest voorkomende is. Elke avond smoking Joe's alom met grote lappen vlees en hamburger-luchten. Veel sport en vermaak ook. Je kan het zo gek niet bedenken of je kan het hier doen; in een grote doorzichtige bal van een heuvel gerold worden of met een katapult weggeschoten worden. Ik zeg je, Bungy-jumpen is voor watjes! Gelukkig waren onze kiddies een excuus om niet mee te hoeven doen aan al die gekkigheid. Voor ons was de wedstrijd van de dag wie het beste ‘bommetje' kon doen, of wie het snelste kon skelteren. In Nieuw Zeeland is weinig cultuur. De oudste gebouwen zijn van eind 19^e eeuw en dat zijn er niet veel, aangezien het land ook frequent geteisterd is door aardbevingen. Onze reis ging kris kras over het eiland met veel speelvermaak, mooie vergezichten en een prachtig nationaal 'Te Papa'museum in Wellington. In het museum veel over de Maori's, de natuur en heel veel interactiefs voor de mannen. Er was zelfs een ‘aardbevingshuisje' waar je kon meemaken hoe dat in het echt voelt. Jeroen is er nog steeds van onder de indruk en heeft lang gedacht dat het beven en bijpassende herrie door een heel groot dier werd veroorzaakt. Tot slot oud en nieuw, ook in Wellington; oersaai met hier en daar een klein ‘plofje' en de hele camping in diepe rust om 24 uur. Wij hebben natuurlijk wel een bubbeltje gedronken en nog bij volle maan ook !! Helaas zonder vuurwerk. Dat wordt in dit party-land alleen verkocht in de laatste week van november;-)

Zuider eiland. Nog leger, ruiger en mooier. Eerst wat natuur in het Abel Tasman park, daarna naar Marlborough; het Walhallah van de Sauvignon Blanc! We hebben ons de geperste druifjes wel laten smaken. Op ‘Zuid' is wél veel wild life en wel ter zee. Zeeleeuwen overal . Ook enorme scholen dolfijnen en walvissen. Bij gebrek aan zeebenen gespot vanuit de helicopter! Echt gaaf! Daarna nog de bergen in om de grootste gletsjers van het land te bewonderen. Niet veel van de bergen gezien door de vele regen en zelfs sneeuwval op 1000m midden in de zomer. Brrrrr. Wij dachten dat het ‘thuis' veel regent, maar dat is echt niets vergeleken met wat hier gebeurt. In één dag kan zomaar 20cm! regen vallen. Maar goed dat campers ook als platbodems kunnen fungeren om de onder gestroomde wegen af te kunnen varen. Trouwens, dat extreme weer is eigenlijk het verhaal van de reis tot nu: klimaat ‘de weg kwijt'(niet alleen bij jullie thuis dus). In de Caribbean geen hurricanes of regen gehad sinds maanden, waar het normaal kletsnat en winderig is, Argentinië en Chili de warmste en droogste lentes ooit. Frans Polynesië nog maar zelden zo warm geweest en ga zo maar door. Enfin, aangezien de kleine mannen nog niet echt te motiveren zijn voor lange (berg)wandelingen opnieuw met de helicopter. Waanzinnige vlucht met een stop op één van de gletsjers; SUPER!! Tot slot nog naar het Antartica Centrum geweest in Christchurch. Geinig. Je hebt er een ruimte waar je een echte poolstorm kan meemaken, inclusief de bijbehorende geluiden. Ook mag je mee in een sneeuwvoertuig om te raggen over een Zuid Pool parcours. Jullie begrijpen dat Jeroen dat supercool vond.

Goed. Morgen door naar Sydney. We hebben er zin in!

Liefs de Hobbits